Kształt ludzkich dłoni, rozstaw palców, zachęca do umieszczania na nich ozdób, innymi słowy pierścieni, pierścionków i obrączek. Biżuterię na palcach u dłoni od najdawniejszych czasów nosili zarówno mężczyźni, jak i damy. Nie zawsze miała ona tylko funkcje strojną, wielokrotnie pierścienie oraz sygnety nosiły znaczenie symboliczne, były symptomem dostojeństwa oraz władzy, jak pierścienie książęce lub dygnitarzy kościoła.
Zwykłe, damskie pierścienie były mniej rozbudowane i służył głównie jako dekoracja bądź też objaw stanu cywilnego kobiety.
Męskie pierścionki-sygnety miały w miejscu oczka szlachetny kamień lub też kruszec opracowany w formie rodowego herbu szlacheckiego, jaki pierwotnie służył do pieczętowania korespondencji - wyciskano wytłoczony na sygnecie herb w gorącym laku, który zamykał list. Do tej pory istnieje pewien rodzaj snobizmu na szlachectwo, choć obecnie nie ma ono niemalże jakiegokolwiek znaczenia - głównie, kiedy chodzi o pierścionek z diamentem. Osoby chcące oznaczyć własne arystokratyczne pochodzenie noszą na palcu pierścień z herbem, niekoniecznie własnym.